Sunday 16 October 2016

Κυριακουλα

Ειπα το ξανα οτι αγαπω τις Κυριακες εννε;

Πρωτο Σουκκου που εχω ρεπό μετα απο ενα μηνα. (πρέπει να συνηθίσω να βάλλω τόνους κάποια φάση της ζωής μου)

Δουλεφκω δυο δουλειες, αρκεψαν τζαι πεφτουν τα μαλια μου, εγεμωσα σπυρκα, το δερμα μου εγερασε νιώθω οτι χάννω το στόχο, αλλα ειμαι ακομα δαμε. το πιο αποκαρδιωτικό εν ότι η μια δουλεία που είναι απο δευτερα με παρασκευή εν η πιο απονθαρρυντική, καταστροφική στα λογικά μου τζαι στην αξιοπρέπεια μου τζαι στην παιδεία μου τζαι στους στόχους μου τζαι ούλλα. πραγματικά κάμνει με να κάμνω question τα πάντα για μένα.

-

Είμαι ακόμα στο κρεβάτι, έκαμα τον καφέ μου και εμείνα μες τα άσπρα μου τα σεντονούθκια τζαι αρνούμε να σηκωστώ. εν Κυριακή, φθινόπωρο, άρχισαν τα δέντρα να αλλάζουν χρώμα. έχει ένα δέντρο που φένεται που το παράθυρο της κουζίνας, εν μισό πράσινο τζαι μισό πορτοκαλλοκόκκινο! μπόρεις να δεις ξεκάθαρα το transition ασπουμε!   άνοιξα το παράθυρο να μπεί λιο ο κρύος αέρας μέσα στο δωμάτιο τζαι να μυριστώ το φθινόπωρο.  Εν κυριακή τζαι εν ησυχία τζαι εν κρύο τζαι είμαι σπίτι τζαι είμαι ζωντανή.

Εψές ήρτε που ποδά το περτικούδιν, προσπάθησα να κάμω μπισκόττα, αφου έκατσα τζαι έβλεπα την άντρη να τρώει μπισκόττα του ζορμπά, τζαι να ζηλέφκω που ζηλέφκει τον εαυτό της που τον θωρεί να τρώει μπισκόττα. αλλά επειδη ης την ξενιτιά εν έχει ζορπά το επόμενο πράμα που μπορείς να κάμεις είναι να φουρνήσεις μόνη σου.  τζαι ξέρω το οτι εν τραγικό, ο αμόρες είναι μάγειρας, τζαι η κατ'εμού είναι καλλιτεχνικό άτομο άρα θα έπρεπε να μου περνά κάπως η μαγειρική.. παιθκια δεν μου περνά οκ; ορίστε και τα τεκμίρια.




σε καποια φαση εφκικαμε εξω στην αυλη, τζαι είχε μόλις σταματήσει η βροχή, τζαι είχε ενα πεντακάθαρο ουρανό, τζαι ένα τεράστιο φεγγάρι! τζαι σταματώ τζαι λαλώ, δε ρε φίλε ασπούμε. είμαι ζωντανή στο 2016, μια νύχτα του σαββάτου, εφκήκα έξω τη στιγμή που εσταμάτησε η βροχή, τη στιγμή που το φεγγάρι εν ακριβώς που πάνω μου τεράστιο, τη στιγμή που εν ούλλα ήσυχα, βρεμένα, ήρεμα.. εν θα έρτει τζαι μένα η ώρα μου κάποια φάση;

τζαι λαλω στο περτικούδιν, κοίτα. έννεν πανέμορφο το πως σήμερα είμαστε δαμέ έξω στο σπίτι μου στο φρλοντίνο τζαι σε 3 χρόνια εννα είμαστε κάπου αλλού; το περτικούδιν είπε ότι άρκεψε τζαι γερνά τζαι ότι αλλάσει το δέρμα του τζαι έν του αρέσκει. μα τζαι τζίνο εν πανέμορφο! μεγαλώνουμε! εν πανέμορφο ρε παιθκιά! μεγαλώνουμε!

-

είμαι εθισμένη στο άγχος τζαι στην αβεβαιότητα; είμαι εθισμένη στο να είμαι πάντα almost there but not quite there yet?  

ο χίππης μάγειρας μου σήμερα το πρωί πριν φιεί για δουλειά έκαμε μου lecture οτι παρόλο που λαλώ οτι στέλλω τζαι κάμνω, εν βλέπει αποτέλεσμα τζαι ότι πρέπει να αλλάξω ταχτική τζαι ότι στη δουλειά που είμαι τωρά αππόσαν με ότι εννα μου δώκουν πρωαγωγή τζαι ότι εκαθυσηχάστικα τζαι ότι εν θελει κανένας μας να μέινω τζαμέ.   που συμφωνώ εν μέρη αλλα..

-

οκ πρέπει να σηκωστώ. είμαι καλλύτερη απο ότι ήμουν εχτές τζαι αύριο εννα είμαι καλλύτερη απο ότι είμαι σήμερα. οκ?

έχω τόσες ιδέες, τόσα πάθη τόση ενέργεια! τζαι πάω ως το 90 τζαι έν μινίσκω ως το 100! είμαι τεμπέλα; είμαι λιο..

ο φαδερ έχει ενα χωραφούι στην κυπερούντα, που εν κάπως παράξενο για να χτίσεις επειδή εν πας τον κρεμμό κάπως, κάμνει να κάμεις κανένα περβολούι με τα λαχανικά σου και τις κοτούες σου (αλλα εν θελω να τις σφάζω ούτε να τους πιάννω τα αφκά τους, νομίζω απλά εννα τες έχω να βουρούν ποτζί ποδά τζαι να μου κάμνουν τσιλλάρες (αραδιππιώτικο για σκατά της κότας),

 ή να κάμεις glamping! να χτίσεις 2-3 huts με τα ούλλα τους, ενα τέταρτο που εννα είναι το στούντιο μου και το σπίτι μου, τζαι να το κάμεις retreat για καρκινοπαθείς, για άτομα με κατάθλιψη να προσφέρεις γιόγκα, ο μάγειρας να κάμνει τα ΝΤΕΛΙΣΙΟΥΣ φαγητά του και να είσαι μες τη φύση και να δημιουργείς!

ψήννουμε πολλα. δέχομαι προτάσεις για συνεργάτες.

η άλλη ιδέα είναι να κάμω στούντιο που να προσφέρω χώρο σε νέους καλλιτέχνες να κάμνουν δουλειά και ταυτόχρονα να κάμνουν exhibit τη δουλειά τους, so να είναι μια πολλά organic gallery να αλλάσσει τζαι να μεγαλώνει κάθε μέρα - να μεγαλώνει όι σε χώρο αλλα σε εμπειρία, σε στηλ, σε ούλλα της με αγάπη τζαι δημιουργικότητα!

θωρείς; έχει τόσα πολλά που θέλω να κάμω αλλά μετά χτυπά ενα καμπαναλλί μες το νου μου τζαι λαλεί μου εν μπορείς επειδή έτσι τζαι έτσι.. μηπως να αρχίσω να παίρνω κανένα χαππούι;

-

αχ πόσο καθαρτικό είναι να γράφεις,  πράγματι.
η μάμα μου πάντα ήταν το καμάρι της ότι στο δημοτικό έγραφα ωραίες εκθέσεις τζαι ήθελε με να γίνω συγγραφέας.  μετα επία ακαδημία τζαι εξέχασα τα ελληνικά μου.
αλλά άρεσκε μου πολλά να γράφω τζαι να διαβάζω βιβλία. ακομα αγαπώ τα βιβλία. ρουφώ τα όπως το νερό!

-

μιλώ συνέχεια για το εγώ. πρέπει να σταματήσω λίο.  συνέχεια μαλλώνουν το id, ego, τζαι superego μου. έχω σχιζοφρένεια; εν θέλω να μεγαλώσω και να πουν ότι εν έκαμα τίποτε στη ζωή μου τζαι ότι έκαμα settle για μια βασική δουλειά στο ΠΡΑΙΜΑΡΚ με βασικό μισθό τζαι βασική ζωή τζαι βασική σύνταξη τζαι βασικό θάνατο.

θέλω να ζωγραφίσω.




2 comments:

  1. Εν ξέρω τι πρέπει να αλλάξει, αλλά θεωρώ ότι το γεγονός ότι έχεις μια δουλειά που σε βοηθά να τα φκάλλεις πέρα και να επιτυγχάνεις το στόχο σου (που είναι να μείνεις Λονδίνο με τον μάγειρα) εν καλό. Πρέπει να σου μένει λίος χρόνος για να κάμνεις άλλα πράματα όμως. Να οργανωθείς, να προωθήσεις λίο τον εαυτό σου, τη δική σου δουλειά, και να συνεχίσεις τις αιτήσεις σου για κάτι πιο συναφές με τη σπουδή σου, και όι σε άσχετους τόπους.
    Μεν σε παίρνει πουκάτω η κατάσταση με τους μάστρους σου. Είδαν κι εκείνοι πολλά, έτσι ένει σε μεγάλες εταιρείες. Έννα δείξεις την αξία σου, ήδη θωρούν ότι είσαι καλή, και εν σημαντικό (well, για μένα τλχ) να ξέρεις ότι κάμενις κάτι καλά. Εν δύσκολο ώσπου να δουν τι άνθρωπος είσαι, αλλά έννα το δουν. Και μεν πληγώνεσαι και να στεναχωρκέσαι που μαλακίες στη δουλειά. Που πελάτες ειδικά. Βάλλε που το ένα, φκάλλε που το άλλο. Έχει κόσμο κακό, κόσμο που έχει προβλήματα, νεύρα, στεναχώριες και φκάλλει τες έτσι, και μάλιστα έχει κόσμο που εν το καταλάβει. Υπομονή και λίη αναισθησία. Και οργανώθου, διχτυώσου, προώθα τον εαυτό σου προς το κοινό, και ψάξου σε δουλειές που σε κόφτουν μόνο. Ως τότε είσαι καλά εκεί που είσαι...
    Φιλούρες!

    ReplyDelete
  2. hahaha ta cookies sou en TRAGIKA :P reading through these is like travelling back in time, step by step. Areski mou p o mairas sou mila sou etsi, oulloi xriazumasten kapion mestin zoi mas pou na ma kamni poke kapote kapote gia na kinithume... Tze ontos. Megalonoume and its scary and stressful ... teach me to see how beautiful it is.

    ReplyDelete