οι γλαροι.

θκεβασα τουτο το βιβλιο προσφατα, κατα τη γνωμη μου το καλυτερο βιβλιο που διαβασα για το 2012 μεχρι τωρα, τζαι ισως το καλυτερο που τζινα που θκεβασα ουλλα τα χρονια.. ενιγουεη..
το βιβλιο ειχε ενα στοιχο που ελαλε οτι τζινο που σε συνδεει ή ισως ενωνει εσενα τζαι την πραγματικη σου οικογενεια ενεν το αιμα ή το DNA αλλα ο σεβασμος τζαι η χαρα που νιωθει καποιος για τη ζωη του αλλου. τζαι μετα λαλει, σπανια μελη μιας οικογενειας μεγαλωνουν κατω που την ιδια στεγη. συγνωμη που εννα το επαναλαβω αλλα βαλτο καλα στο νου σου:  "σπανια μελη μιας οικογενειας μεγαλωνουν κατω απο την ιδια στεγη." εν πολλα σημαντικο η οικογενεια σου να σεβεται τη ζωη σου, τζαι να ειναι χαρουμενοι επειδη εσυ εισαι χαρουμενη..

πολλοι ανθρωποι που εν μενουν στο ιδιο σπιτι μαζι μου, ατομα που εν εχουν το ιδιο επιθετο με μενα.. βασικα, καποια ατομα που εν μοιραζονται τα ιδια γονιδια με εμενα.. θεωρω τους οικογενεια μου.. ειναι η οικογενεια μου.  πηρε μου χρονο να τους εβρω. τζαι τωρα εχω τους δαμε στα χερια μου, νιωθω τους, βλεπω τους, μυριζομαι τους.. τζαι εν τελια. νιωθω οτι πατω στη γη τζαι οτι περπατω, εν τρεχω ουτε να φτασω κατι ουτε να φυω που κατι.. περπατω, απολαμβανω..
επηρε μου χρονο να τους εβρω..
χρονια για να τους εβρω..


σε λιο εννα πρεπει να τους χασω ομως.. λαλουν οτι if its meant to be εν θα χαθουμε ποττε..



φοουμαι...



επειδη πριν κανενα εξαμηνο, επρογραμματιζα τουτες τες πεντε μερες που εχω off να παω ενα ταξιδι. αλλα τελικα, ειμαι δαμε, την πρωτη μερα των 'διακοπων' μου - επειδη εν τζαι γινεται να πιαεις λιες μερες off τζαι να μεν σε γεμωσουν με μιαν κοπην πραματα -_-   - αλλα ναι, τα πραματα εν επιαν οπως τα επρογραμματιζα, τζαι ξερεις τι εν η φαση; εν μαραζωνω που τελικα εν επια! ομως θελω να σου πω οτι τα πραματα αλλασσουν. χωρις να το προγραμματισεις, χωρις να το παρεις χαπαρι.. τα πραματα αλλασσουν..

εν πανεμορφο συναισθημα.. επειδη μαγευει σε τζαι εστω τζαι αν ξερεις οτι εννα τα καμεις κακκα παλε εισαι εγκλωβισμενος τζαι χαμογελας. εν οπως τον γλαρο τον Ιωναθαν. ελαλουσαν του οτι ο σκοπος του ειναι να τρωει τζαι να πινει. τζινος ομως ηθελε να πετα ψηλα, να εξερευνα, να μαθαινει.. τζαι παρολο που ηξερε οτι μπορει να ππεσει μες την θαλασσα τζαι να πνιει, εν εσταματησε να πετα.


so i guess, πρεπει να ρουφιξω το στομαχι μου μεσα, εξω το στηθος, ( όι ξωβυζες μες το δρομο) τζαι ψηλα το κεφαλι. εμειναν λιοι μηνες, μπορει να χασω την φαμιλια μου, μπορει τζαι να μεν την χασω. εν με κοφτει. εννα τους απολαυσω οσο πιο πολλα μπορω, τζαι everything happens for a reason. ξερω ακουετε πολλα cliche αλλα μια μερα, ισως καταφερω τζαι γραψω σου για το ποσο αληθινο ειναι τουτο..


129 τζαι ποψε, and the clock is ticking...






carpe diem.
http://www.youtube.com/watch?v=Sko8YvFN5h0