Ζω μια παραξενη χαρουμενη δυσκολη ζωη. Γεματη μπογιες ανυσηχιες Αγχος κακοτυχιες τζαι περιπετειες. Ξερω εν βλακεια να κοινωποιεις καποια, ποσωπικα ειδικα, μερη της ζωης σου, αλλα εν μπορω να περιγραψω το δεος, τη νοσταλγια τζαι την ευδαιμονια που ενιωσα οταν σημερα, τυχαια, εβρεθηκε μπροστα μου τουτη η τεχνη. Μια Επιφανεια ή επιφωτηση (αν ειναι τουτη η λεξη στα ελληνικα για το epiphany) που με εκαμε να θελω να μοιραστω μπορει τζαι για πρωτη φορα κατι τοσο προσωπικο..
Αθρωποι που την τεχνη τους εμελετουσα τζαι εθαυμαζα που μικρη τζαι εβλεπα σε βιβλια αλλα ποτε εν επιστευκα οτι ηταν να ημουν τυχερη αρκετα ετσι ωστε να ερτουν μπροστα μου. Να δω που κοντα τις πινελιες τζαι τα συναισθηματα του ιδιου του αθρωπου που εζωγραφησε. Πολλοι ηδη εχουν διαφορους χαρακτηρισμους για το ονομα μου τζαι το εγω μου. Ειδικα τωρα που μοιραζομαι κατι ενδομιχο. (Συγχωρατε την ορθογραφια μου)
Ειμαι ευτιχισμενη ομως τζαι νιωθω τυχερη που κατι τοσο απλο οπως τουτες οι πινελιες γεμωνουν τη ζωη μου τζαι ταρασσουν το μεσα μου. Τυχερη που καπιοι αθρωποι εδωκαν μου την ευκαιρια τζαι το προνομιο να ξερω τζαι να εκτιμω κατι τοσο απλο. Τυχερη που ισως οι κακουχιες τζαι οι καλοτυχιες της ζωης εκαμαν με να μαθω. Εν νιωθω μονη μου ουτε χαμενη σε τουτον τον παραξενα δελεαστηκο τζαι υπεροχα επικινδυνο κοσμο.
Αθρωποι που την τεχνη τους εμελετουσα τζαι εθαυμαζα που μικρη τζαι εβλεπα σε βιβλια αλλα ποτε εν επιστευκα οτι ηταν να ημουν τυχερη αρκετα ετσι ωστε να ερτουν μπροστα μου. Να δω που κοντα τις πινελιες τζαι τα συναισθηματα του ιδιου του αθρωπου που εζωγραφησε. Πολλοι ηδη εχουν διαφορους χαρακτηρισμους για το ονομα μου τζαι το εγω μου. Ειδικα τωρα που μοιραζομαι κατι ενδομιχο. (Συγχωρατε την ορθογραφια μου)
Ειμαι ευτιχισμενη ομως τζαι νιωθω τυχερη που κατι τοσο απλο οπως τουτες οι πινελιες γεμωνουν τη ζωη μου τζαι ταρασσουν το μεσα μου. Τυχερη που καπιοι αθρωποι εδωκαν μου την ευκαιρια τζαι το προνομιο να ξερω τζαι να εκτιμω κατι τοσο απλο. Τυχερη που ισως οι κακουχιες τζαι οι καλοτυχιες της ζωης εκαμαν με να μαθω. Εν νιωθω μονη μου ουτε χαμενη σε τουτον τον παραξενα δελεαστηκο τζαι υπεροχα επικινδυνο κοσμο.
Καθε φορα που στεκουμε μπροστα που ενα πινακα, μια δημιουργεια νιωθω αλλιως. Ποτε τιποτε τζαι κανενας εν με εκαμε να νιωσω ετσι. η καρκια μου χτυπα γληορα, τα μαθκια μου γεμωνουν τζαι νιωθω μια στεναχορια αλλα ταυτοχρονα μια ευτιχια.. εν περιγραφουντε με λογια ετσι συναισθηματα.. αλλα τελοσπαντων οταν ειμαι μπροστα που ενα κομματι χαρτι που ηταν αδειο τζαι μετα με ενα μολυβι γινισκετε τουτος ουλλος ο αλλος κοσμος, νιωθω οτι ξαναγεννιουμε. τζαι ξαναβρισκω το λογο που ηρτα πας τουτη τη γη. για να δημιουργω τζαι εγω, τζαι να χανομουμε τζαι εγω τζαι να ξαναβρισκουμε. τζαι για να (ισως τζαι ελπιζω) οτι νιωθω εγω οταν βλεπω κατι ετσι, καμνω τζαι εγω με τη σειρα μου τζαι με την τεχνη μου καποιον αλλο να νιωθει τουντα υπεροχα μυστηρια συναισθηματα.
σημερα νιωθω οτι εξαναηβρα το δρομο μου. εστω για λιο, για καμια ωρα για δκιο μερες. αλλα εξαναηβρα τον. τζαι ισως να ξερω που παω τωρα. θελω απλα ενα σπιτουι, ενα στουντιο καπου σε μια πολη σε ενα βουνο, ναν γεματο καμβαδες τζαι να ειμαι μεσα χαμενη γρισμενη με μπογιες, να μεν ξερω τι μερα ειναι τι ωρα τι χρονος, αλλα ναμε χαρουμενη.
νιωθω οτι εξαναηβρα το δρομο μου. τζαι εν με κοφτει αν δεν αρεσκει η τεχνη μου. η το δημιουργιμα μου. τα σκιτσα μου. καμνω το για μενα γιατι ρε φιλε εν τζινο που με καμνει ευτιχισμενη.. σοβαρα σου λαλω.
Εν χρειαζομαι ουτε τα λεφτα σας ουτε την παιδεια σας. Εν χρειαζομαι την αναγνωρηση σας ουτε τα πτυχια ουτε τους τιτλους σας.
Θελω μονο ενα πινελλο τζαι λλια χρωματα.
Θελω μονο ενα πινελλο τζαι λλια χρωματα.
Γκουντ φορ γιου!! Πάντα ζηλεύα του ανθρώπους που βρίσκουν το μέσο να βγάζουν απο μέσα τους συναισθήματα! Είτε χαράς είτε λύπης, μια ζωγραφιά ακόμα και μια γραμμή για κάποιους σημένουν πολλά! Πάρε τα πινέλα σου και μην σταματάς!
ReplyDelete